قلبم را که غریب میطپی,

می طپی...

چشمانم را هاج واج صوفیانه می رقصی

میرقصی !

وقتیکه کودکانه می خندی, خاموشی خشمم را غش غش

,,,

سفینه ی دستانم مستانه , ستاره ات را به کهکشان هر کجا,

حتا به آخر خوشه های دوشیزه,

شکار خواهد کرذ !

و بالاتر از آن

لکنت زبانم حافظانه

غزال ترا تا ابد می غزلد>

عاشقانه

قلبم را که غریب می طپی, میطپی

چشمم را هاج و واج می رقصی

و خشمم را که کودکانه غش غش می خندی

دستان سفینه ام , ستاره ات را , به کهکشان هر کجا !

حتا به آ خر خوشه های دوشیزه , شکار خواهد کرد

وبالاتر از آن

لکنت زبانم , غزال ترا حافظانه تا ابد می غزلد