۱۳۸۸ آذر ۲۶, پنجشنبه

سیاهچاله 16/4/04 همایون


سیاهچاله به مسعود خیام

  • شگفتا


که از پس به توان قرن
هنوز
همان سکته ی سیاه فسیل سلسله می جنباند!


* * *


مرزبانان زمخت دروازه های دگم گمان
کماکان
می مو بیو سند(1)
و ما همچنان شاهدان شهمات شکار تبار خویشتنیم


* * *


کوشندگانمان
کیهانی از تکفیر به دوش می کشند
در آرزوی ظهور آن
پرنده ی پیدا وپنهان
که به صد سال
سلام وصلوات!
تنها
تنها سه بار در آسمانمان
پر زد و پر پر زد


* * *


دوست من
تو چشم دوخته ای به اختر سوخته ای
و من
خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد(2)

1- نوار موبیوس 2- حافظ

۱ نظر:

ناشناس گفت...

I really like the painting in your post as I think the writing looks like a beautiful tattoo but the hand is pointing to nothing which I can't understand. Can you please explain who the artist is & what the painting is trying to say? Thanks