این همه تنهایی

اینروزها

در دایره ی دوستیها هم , زمهریر حضور زهر وزنگار

آزارمان می نوازند

این میان

گمشدگان در گذشته ها , در درشت نی درگذشتگان

دریوزگی سور سگ خانگی می برازند

آنسوتر

غافلان قاف غروب وغربت ,

فریب جهان را , به دور ناف منافع خویش

به طواف می خرازند

* * *

پرتیم و پرچیم

پای منبر پاییز زر می زنند وزار میزنیم

وه که ما چه ماهرانه , پرده های پنجره را , پشت ورو پوشیده ایم

(و آسمان کفاف این همه تنهایی را نمی دهد)!

31/7/2004